Όπως επισημάνουν οι έρευνες των τελευταίων ετών στην Ελλάδα, φαίνεται ότι υπάρχει έξαρση στις ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα.

​Μάλιστα τα τελευταία 40 χρόνια έχει διαπιστωθεί ο τριπλασιασμός της ετήσιας επίπτωσης των καρκίνων του θυρεοειδούς με σημαντική την αύξηση της διάγνωσης των μικροκαρκινωμάτων, ενώ προβλέπεται ότι το 2019 ο καρκίνος του θυρεοειδούς θα είναι ο 3ος σε συχνότητα καρκίνος στις γυναίκες.

​Στο σημείο αυτό θα μιλήσουμε γενικότερα πάνω στο μεγάλο κεφάλαιο των θυρεοειδικών όζων και θα  πρέπει να επισημάνουμε ορισμένους συσχετισμούς με τον καρκίνο του θυρεοειδούς.

Ο όζος του θυρεοειδούς είναι μία ανώμαλη ανάπτυξη του θυρεοειδικού ιστού, σχηματίζοντας έναν όγκο.

Οι όζοι του θυρεοειδούς, διακρίνονται σε συμπαγείς, σε κυστικούς και μεικτούς δηλαδή με συμπαγή και κυστικά στοιχεία.

Παρόλο που οι περισσότεροι όζοι είναι καλοήθεις (μη καρκινωματώδεις), σε  ένα μικρό ποσοστό τους  μπορεί να περιέχουν καρκίνο του θυρεοειδούς , οπότε μιλάμε για κακοήθη θυρεοειδικά νεοπλάσματα.
Για αυτό το λόγο, σημαντικό ρόλο στην  έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς, παίζει η διερεύνηση των θυρεοειδικών όζων. 

​Παρότι δεν είναι απολύτως  γνωστά τα αίτια που προκαλούν  την ανάπτυξη των όζων, εντούτοις η παρουσία όζων είναι πιο συχνή σε γυναίκες, σε ηλικιωμένα άτομα και σε ασθενείς με οικογενειακή προδιάθεση, με έλλειψη ιωδίου και ιστορικό ακτινοβολίας στον τράχηλο.
Στους άνδρες οι θυρεοειδικοί όζοι είναι πιο σπάνιοι, όμως  η πιθανότητα καρκίνου είναι διπλάσια από αυτή των γυναικών.

​Συνήθως οι  θυρεοειδικοί όζοι είναι ασυμπτωματικοί και ανακαλύπτονται τυχαία σε κάποιον υπέρηχο.
Όταν όμως είναι μεγάλοι, οι όζοι του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσουν αίσθημα πίεσης στο λαιμό, δυσκαταποσία, δυσκολία στην αναπνοή, βραχνάδα και αίσθημα κόμπου στο λαιμό.
Σε μεγάλους κυστικούς όζους, υπάρχει περίπτωση να αιμορραγήσουν και να προκληθεί ξαφνικός πόνος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις ένας  θυρεοειδικός όζος μπορεί να  λειτουργήσει αυτόνομα και σαν αδένωμα,  υπερπαράγοντας θυρεοειδικές ορμόνες,  με αποτέλεσμα να εκδηλώνονται συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού.
Ο όζος αυτός ονομάζεται μονήρες τοξικό αδένωμα.

Όταν οι όζοι του θυρεοειδούς είναι πολλαπλοί  τότε μιλάμε για την πολυοζώδης βρογχοκήλη που ποικίλλει σημαντικά σε μέγεθος και  διόγκωση.

Όλοι οι ασθενείς με ψηλαφητούς θυρεοειδικούς όζους, ή με οζώδη βρογχοκήλη θα πρέπει υποβάλλονται σε υπερηχογράφημα θυρεοειδούς.
Το υπερηχογράφημα είναι πολύ σημαντική απεικονιστική εξέταση στην αρχική αξιολόγηση του θυρεοειδούς γιατί μας δίνει ακριβείς πληροφορίες για το μέγεθος και τον αριθμό των όζων, την σύστασή τους , αλλά και την παρουσία τυχόν υπόπτων χαρακτηριστικών.

​Η σημαντικότερη εξέταση αξιολόγησης περί υποψίας καρκίνου, είναι η παρακέντηση με λεπτή βελόνη (Fine Needle Aspiration – FNA), η οποία καθορίζει την θεραπεία εκλογής που θα ακολουθηθεί .

​Η άμεση χειρουργική αντιμετώπιση, είναι η αποτελεσματικότερη θεραπευτική προσέγγιση στις ακόλουθες καταστάσεις:

• Σε επιβεβαιωμένο καρκίνο του θυρεοειδούς με FNA
• Επί σοβαρής υποψίας κακοήθειας, όταν η FNA δείχνει αμφίβολη ή ύποπτη ανάλυση
• Στους μεγάλους καλοήθεις όζους που προκαλούν συμπτώματα.

Η θυρεοειδεκτομή ενεργείται από έμπειρο χειρουργό ιδιαίτερα εκπαιδευμένο στη χειρουργική του θυρεοειδούς, διότι εκτός από την αφαίρεση των καρκινικών όζων, ή του θυρεοειδούς, θα πρέπει να ελέγχονται και οι τραχηλικοί λεμφαδένες για τυχόν τοπική διασπορά του καρκίνου.

Επίσης ο έμπειρος χειρουργός δίνει ιδιαίτερη προσοχή στα λαρυγγικά νεύρα και στους παραθυρεοειδείς αδένες .

​Στα χέρια του έμπειρου χειρουργού οι περισσότεροι καρκίνοι του θυρεοειδούς είναι χειρουργικά ιάσιμοι εξασφαλίζοντας την πλήρη θεραπεία του ασθενούς και την ποιότητα της ζωής του.