Λαπαροσκοπική Σκωληκοειδεκτομή
Η σκωληκοειδής απόφυση μοιάζει με μικρό σωληνάκι και αποτελεί τμήμα του παχέος εντέρου.
Εντοπίζεται στο δεξιό κάτω μέρος της κοιλιακής χώρας.
Είναι εμβρυικό κατάλοιπο αλλά είναι πλούσιο σε λεμφοζιδιακό ιστό και φαίνεται να παίζει ρόλο στην μικροβιακή ισορροπία του παχέος εντέρου.
Η Οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι η οξεία φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης του τυφλού.
Είναι η πιο γνωστή και συχνή πάθηση που απαιτεί χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά.
Οφείλεται σε απόφραξη του αυλού της, συνήθως από διογκωμένους λεμφαδένες γύρω από τη βάση της, φλεγμονή από ιογενείς λοιμώξεις – εντεροκολίτιδα. από κοπρολίθους, παράσιτα, στερεά τροφικά κατάλοιπα, καρκινοειδή και ξένα σώματα.
Όταν αποφραχθεί ο αυλός, συγκεντρώνονται οι εκκρίσεις της σκωληκοειδούς με αποτέλεσμα να εκδηλωθεί η οξεία σκωληκοειδίτιδα.
Μερικές φορές η απόφραξη και το οίδημα μαζί με τη φλεγμονή της σκωληκοειδούς προκαλούν ρήξη και διάχυση του περιεχομένου του εντέρου στην κοιλιά.
Το αποτέλεσμα αυτών είναι η περιτονίτιδα.

Τα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας μπορεί να είναι από πολύ ήπια μέχρι πολύ έντονα.
Η κλινική εικόνα συνήθως ξεκινάει με διάχυτο πόνο γύρω από τον ομφαλό, ο οποίος προοδευτικά μετατοπίζεται προς το δεξιό κατώτερο μέρος της κοιλίας και γίνεται εντονότερος και οξύτερος.
Στην οξεία σκωληκοειδίτιδα μπορεί να συνυπάρχει χαμηλός πυρετός με ή χωρίς ρίγος , ανορεξία ή και έμετοι και μια γενικότερη εικόνα κακουχίας του ασθενούς.
Άλλα συμπτώματα είναι :
- Απώλεια της όρεξης
- Ναυτία και εμετός αφού αρχίσει ο κοιλιακός πόνος
- Κοιλιακό πρήξιμο
- Πυρετός (όχι πολύ υψηλός)
- Επώδυνη ούρηση
- Κράμπες
- Δυσκοιλιότητα ή διάρροια

Το οξύ άλγος χωρίς την τυπική εικόνα της σκωληκοειδίτιδας, είναι η κύρια ένδειξη για λαπαροσκοπική σκωληκoειδεκτομή.
Η νόσος είναι συχνότερη σε άνδρες παρά στις γυναίκες.
Επίσης η σκωληκοειδίτιδα εκδηλώνεται συχνότερα σε άτομα ηλικίας από 15 έως 30 ετών και είναι σπάνια σε παιδιά κάτω των 2 ετών.
Η σκωληκοειδίτιδα είναι η συχνότερη αιτία για την οποία τα παιδιά υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά. Υπολογίζεται ότι 4 σε κάθε 1000 παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών θα υποβληθούν σε σκωληκοειδεκτομή.
Η θεραπεία της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι η χειρουργική αφαίρεση της.
Στις μέρες μας η λαπαροσκοπική επέμβαση (λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή) που είναι η νεότερη μέθοδος τείνει να αντικαταστήσει την ανοιχτή επέμβαση.
Πλεονεκτήματα της Λαπαροσκοπικής Σκωληκοειδεκτομής.
Σε περιπτώσεις οξείας σκωληκοειδίτιδας, η μοναδική θεραπεία είναι η αφαίρεση της σκωληκοειδούς, δηλ. η σκωληκοειδεκτομή, η οποία πρέπει να γίνει επειγόντως για να μην εξελιχθεί σε περιτονίτιδα και απειληθεί η ζωή του ασθενούς.
Σήμερα, η εγχείρηση αυτή γίνεται λαπαροσκοπικά.
Αυτό προσφέρει στον ασθενή πολύ ταχύτερη ανάρρωση, πολύ λιγότερο πόνο μετεγχειρητικά και συνδυάζει τα εξής πλεονεκτήματα:

- Δίνει την δυνατότητα πλήρους διερεύνησης όλης της κοιλιάς και όχι μόνο της μικρής περιοχής γύρω από την σκωληκοειδίτιδα.
- Προσφέρει ασύγκριτα μεγαλύτερη δυνατότητα έκπλυσης της κοιλιάς, ιδιαίτερα όταν συνυπάρχει διάχυτο πύον.
- Είναι πολύ ταχύτερη από την «ανοικτή» επέμβαση.
- Σε περιπτώσεις διάτρησης της σκωληκοειδούς, προσφέρει ταχύτερη διεκπεραίωση της εγχείρησης και αποφυγή μετεγχειρητικής μόλυνσης του τραύματος.
- Έχει μικρότερο μετεγχειρητικό πόνο.
- Μπορεί να ελαττώσει τη παραμονή στο νοσοκομείο.
- Μπορεί να οδηγήσει σε μια γρηγορότερη επιστροφή στην λειτουργία του εντέρου.
- Διευκολύνει την ταχύτερη επιστροφή του ασθενούς στη φυσιολογική του δραστηριότητα.
- Μας δίνει καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα.
- Ο ασθενής είναι ελεύθερος να σηκωθεί από το κρεβάτι λίγες ώρες μετά το χειρουργείο.
Πάντως ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχει υποψία οξείας σκωληκοειδίτιδας, η λαπαροσκόπηση είναι το ενδεδειγμένο διαγνωστικό εργαλείο, καθώς επιτρέπει μια πλήρη εξέταση της περιτοναϊκής κοιλότητας.