Καρκίνος θυρεοειδούς
Τα τελευταία χρόνια τα περιστατικά καρκίνου θυρεοειδούς έχουν αυξηθεί, ιδιαιτέρως στις γυναίκες, σε αναλογία 3 προς 1 σε σχέση με τους άνδρες.
Ενθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι η πάθηση έχει εξαιρετική πρόγνωση, εφόσον ακολουθηθούν όλα τα πρωτόκολλα και η διάγνωση έχει γίνει σε αρχικό στάδιο. Τα άτομα με ιστορικό ενδοκρινολογικών παθήσεων επισκέπτονται συχνά τον ενδοκρινολογό τους, ο οποίος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την εξέταση και την εκτίμηση των παραγόντων.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται αρχικά σαν όζος, ο οποίος μεγαλώνει και μπορεί να μετατραπεί σε θηλώδες, θηλακιώδες, μυελοειδές ή αναπλαστικό καρκίνωμα. Μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των όζων είναι κακοήθεια.
- Ψηλαφητός όγκος
- Δυσκαταποσία
- Πονόλαιμος
- Διόγκωση αδένων
- Απώλεια βάρους
Πριν γίνει βιοψία που θεωρείται εξέταση εκλογής, ο ασθενής ελέγχεται μέσω φυσικής εξέτασης, αιματολογικών εξετάσεων και υπερηχογραφήματος από τον ιατρό.
Στην συνέχεια θεωρείται απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση τμήματος του θυρεοειδούς για να ελεγχθεί.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς, λόγω της πολύ αργής ανάπτυξής του και των αποτελεσματικών θεραπειών, θεωρείται ιάσιμος. Σε γενικές γραμμές τα ποσοστά επιβίωσης είναι υψηλότερα στους ασθενείς με ήδη εντοπισμένη νόσο.
Η θυρεοειδεκτομή είναι το χειρουργείο που επιλύει ριζικά το πρόβλημα και μπορεί να περιλαμβάνει την εξαίρεση όλου του όγκου ή των λεμφαδένων του τραχήλου. Κατόπιν της επέμβασης, συνήθως δίδεται δόση ραδιενεργού ιωδίου. Εφ’ όρου ζωής το πιθανότερο είναι να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.
Ο ασθενής κατά τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να περιμένει κάποιες παρενέργειες όπως ναυτία, ξηροστομία, διαταραχές γεύσης και όρασης.
