Η αιμορροϊδική θρόμβωση συμβαίνει στους αιμοροϊδοπαθείς, συνήθως μετά από ένα οξύ επεισόδιο δυσκοιλιότητας ή μετά από επαναλαμβανόμενες διάρροιες.

Επίσης οι αιμορροΐδες μπορεί να θρομβωθούν μετά από το σήκωμα κάποιου βάρους, αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
​
Όταν θρομβωθεί μία αιμορροΐδα, τότε ο ασθενής υποφέρει από συνεχή και βασανιστικό πόνο, ο οποίος είναι το ίδιο έντονος σε όποια θέση και αν βρίσκεται ο ασθενής.
Μάλιστα ο πόνος λειτουργεί ανασταλτικά στο να κάτσει και να αφοδεύσει ο πάσχοντας, με αποτέλεσμα να γίνεται δυσκοίλιος και να περιπλέκεται η κατάσταση σε ένα φαύλο κύκλο αιτίων και συμπτωμάτων.

Πως όμως προκαλείται η αιμορροϊδική θρόμβωση;
Όταν οι περιπρωκτικοί μύες περισφίξουν τη ρίζα μιας αιμορροΐδας τότε αυτή αποκόπτεται από τη φλεβική κυκλοφορία με αποτέλεσμα το αίμα που παγιδεύεται μέσα της να πήζει και να σχηματίζει θρόμβο.
Η οιδηματώδης κατάσταση που δημιουργείται στην γύρω περιοχή που περιλαμβάνει πολλές νευρικές απολήξεις, προκαλεί στον πάσχοντα υπερβολικό πόνο.

Παράλληλα ο ασθενής διατρέχει τον κίνδυνο μικροβιακής λοίμωξης σε περίπτωση της νέκρωσης του αιμορροϊδικού όζου.
​
Πρέπει να τονίσουμε ότι κάθε περιστατικό αιμορροϊδικής θρόμβωσης, δεν θα πρέπει να μένει αδιάγνωστο και αθεράπευτο.
Επί περιστατικού, ο ασθενής θα πρέπει να οδηγείτε στον χειρουργό του, για εξέταση και θεραπεία.
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αντιβιοτική αγωγή, φλεβοτροπικά φάρμακα, θερμά υδρόλουτρα και σε κάποιες περιπτώσεις επείγουσα χειρουργική παρέμβαση.
​
Όταν τα συμπτώματα υποχωρήσουν μετά από 5 έως 20 ημέρες, κρίνεται ωφέλιμο για τον ασθενή, να επισκεφτεί τον χειρουργό του και να προγραμματίσει την οριστική θεραπεία για τις αιμορροΐδες του με την μέθοδο Αιμορροϊδοπλαστικής LHP, που είναι ελάχιστα επεμβατική, δεν έχει ράμματα, δεν απαιτεί νοσηλεία και το βασικότερο δεν πονάει.