Καρκίνος στομάχου: Αιτιολογία

Η ανάπτυξη του καρκίνου του στομάχου είναι πολυπαραγοντική και περιλαμβάνει μια σύνθετη αλληλεπίδραση γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων αλλά και συνηθειών του τρόπου ζωής. Οι βασικοί αιτιολογικοί παράγοντες περιλαμβάνουν αρχικά τη λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. pylori). Αυτό το βακτήριο συνιστά βασικό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του στομάχου. Η χρόνια λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού προκαλεί φλεγμονή στον γαστρικό βλεννογόνο, οδηγώντας σε ατροφική γαστρίτιδα και σχηματισμό προκαρκινικών βλαβών. Το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η υιοθέτηση ανθυγιεινών διατροφικών συνηθειών έχουν επίσης συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου. Παράλληλα, τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του στομάχου διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της συγκεκριμένης κακοήθειας, ιδίως αν φέρουν συγκεκριμένες γενετικές μεταλλάξεις. Τέλος, η παρατεταμένη έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες, όπως τα φυτοφάρμακα ή τα εντομοκτόνα, μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του στομάχου.

Κλινική εικόνα καρκίνου του στομάχου

Η κλινική εικόνα του καρκίνου του στομάχου μπορεί να είναι ανεπαίσθητη, ιδιαίτερα στα αρχικά του στάδια.

Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Δυσπεψία ή καούρα
• Ναυτία και έμετος
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους
• Κοιλιακό άλγος ή δυσφορία
• Απώλεια όρεξης
• Δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία)
• Αιματέμεση ή μέλαινα κένωση
• Κόπωση

Διάγνωση καρκίνου του στομάχου

Η διάγνωση του καρκίνου του στομάχου περιλαμβάνει έναν συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης, απεικονιστικών εξετάσεων, γαστροσκόπησης και βιοψίας. Αρχικά, η γαστροσκόπηση (ενδοσκοπική εξέταση του στομάχου) επιτρέπει την άμεση απεικόνιση του βλεννογόνου του στομάχου, ώστε να εντοπιστεί τυχόν όγκος. Έπειτα, κατά τη διάρκεια της γαστροσκόπησης συλλέγεται δείγμα ιστού που αποστέλλεται για βιοψία. Η αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία και ο υπέρηχος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της έκτασης της εξάπλωσης του όγκου και την αξιολόγηση της συμμετοχής των λεμφαδένων. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να ανιχνεύσουν αυξημένα επίπεδα ορισμένων δεικτών ύπαρξης κακοήθειας.

Θεραπεία

Η επιλογή της θεραπείας για τον καρκίνο του στομάχου εξαρτάται από το στάδιο, την έκταση και την εξάπλωση του όγκου. Ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας είναι η χειρουργική εκτομή του όγκου, του περιβάλλοντος ιστού και των δυνητικά προσβεβλημένων λεμφαδένων. Μπορεί να χρειαστεί μερική ή ολική γαστρεκτομή, ανάλογα με τη θέση του όγκου. Πλέον, η επέμβαση αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους (λαπαροσκοπική γαστρεκτομή). Η χημειοθεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί πριν από τη χειρουργική επέμβαση για τη συρρίκνωση των όγκων ή μετά από αυτή για την εξάλειψη τυχόν εναπομεινάντων καρκινικών κυττάρων. Η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με χειρουργική επέμβαση ή χημειοθεραπεία για να στοχεύσει τον εντοπισμένο όγκο και να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο υποτροπής.

Ο καρκίνος του στομάχου είναι μια πολύπλοκη ασθένεια που επηρεάζεται από αρκετούς γενετικούς, περιβαλλοντικούς παράγοντες και παράγοντες του τρόπου ζωής. Παραμένει ένα σημαντικό πρόβλημα παγκόσμιας υγείας λόγω του υψηλού ποσοστού θνησιμότητας. Η πρόοδος στην έρευνα και την υγειονομική περίθαλψη έχει βελτιώσει τις επιλογές έγκαιρης ανίχνευσης και θεραπείας, αλλά η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η αποτελεσματική διαχείριση είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση των επιπτώσεων αυτής της ασθένειας. Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Δημήτριος Γκιουζέλης έχει μακροχρόνια εμπειρία στην χειρουργική ογκολογία και την λαπαροσκοπική χειρουργική και είναι αφοσιωμένος στην παροχή της υψηλότερης ποιότητας φροντίδας στους ασθενείς του.