Καρκίνος παγκρέατος
Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μια εξαιρετικά επιθετική και με σημαντικό ποσοστό θνησιμότητας μορφή κακοήθειας. Χαρακτηρίζεται από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη κακοήθων κυττάρων μέσα στο πάγκρεας, ένα ζωτικό όργανο που παίζει καθοριστικό ρόλο στην πέψη της τροφής και στη ρύθμιση της γλυκόζης. Ο καρκίνος του παγκρέατος συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένο στάδιο, συμβάλλοντας στην κακή πρόγνωσή του. Προσβάλλει κυρίως άτομα ηλικίας άνω των 45 ετών, με μέση ηλικία διάγνωσης τα 70 έτη.
Καρκίνος παγκρέατος: Αίτια
Η κατανόηση των παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με τον καρκίνο του παγκρέατος είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση. Αν και οι ακριβείς αιτίες παραμένουν ασαφείς, έχουν εντοπιστεί αρκετοί παράγοντες κινδύνου. Αρχικά, το κάπνισμα είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του παγκρέατος. Οι καπνιστές έχουν τουλάχιστον διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο σε σύγκριση με τους μη καπνιστές. Η ύπαρξη επίσης οικογενειακού ιστορικού καρκίνου του παγκρέατος ή ορισμένων γενετικών συνδρόμων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο. Η παχυσαρκία έχει συνδεθεί παράλληλα με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος, πιθανώς λόγω χρόνιας φλεγμονής και αντίστασης στην ινσουλίνη. Ο χρόνιος διαβήτης είναι ταυτόχρονα παράγοντας κινδύνου και πρώιμο σύμπτωμα του καρκίνου του παγκρέατος, υπογραμμίζοντας τη σύνθετη σχέση μεταξύ της νόσου και της ρύθμισης της γλυκόζης. Τέλος, η μακροχρόνια φλεγμονή του παγκρέατος σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στο συγκεκριμένο όργανο.
Κλινική εικόνα & διάγνωση καρκίνου του παγκρέατος
Ο καρκίνος του παγκρέατος φημίζεται για την ασυμπτωματική του φύση στα αρχικά στάδια. Όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται, συχνά είναι ασαφή και μπορεί να περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, ίκτερο, απώλεια βάρους και πεπτικά προβλήματα. Τα συμπτώματα του τελευταίου σταδίου μπορεί να περιλαμβάνουν έντονο πόνο, ασκίτη και έντονη κακουχία.
Η διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος είναι δύσκολη λόγω της καθυστερημένης εκδήλωσης αλλά και της ασάφειας των συμπτωμάτων. Οι απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία και το ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα, είναι απαραίτητες για την ανίχνευση και τη σταδιοποίηση του όγκου. Η βιοψία δείγματος ιστού επιβεβαιώνει τη διάγνωση. Τέλος, η σταδιοποίηση βοηθά στον προσδιορισμό της έκτασης της νόσου και καθοδηγεί τις αποφάσεις θεραπείας.
Καρκίνος παγκρέατος: Επιλογές θεραπείας
Η θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος εξαρτάται από το στάδιο κατά τη διάγνωση και τη γενική υγεία του ασθενούς. Οι συνήθεις μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία. Η χειρουργική εκτομή είναι η μόνη δυνητικά θεραπευτική επιλογή για όγκους πρώιμου σταδίου. Η επέμβαση Whipple και η περιφερική παγκρεατεκτομή είναι οι επεμβάσεις που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος. Η χειρουργική επέμβαση που πραγματοποιείται σε περιπτώσεις καρκίνου της κεφαλής του παγκρέατος η είναι η επέμβαση Whipple, ενώ η περιφερική παγκρεατεκτομή έχει ένδειξη για την αντιμετώπιση όγκων στο σώμα ή την ουρά του παγκρέατος. Παράλληλα, η συστηματική χημειοθεραπεία εφαρμόζεται για τη θεραπεία προχωρημένης ή μεταστατικής νόσου ενώ η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συρρίκνωση των όγκων πριν από τη χειρουργική επέμβαση ή για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Δημήτριος Γκιουζέλης χρησιμοποιεί την κατάλληλη χειρουργική μέθοδο για την αντιμετώπιση του καρκίνου παγκρέατος, προσαρμόζοντας την προσέγγισή του στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης.